Onlangs ging Aileen van Tilburg, van Klik nieuws, mee op jacht om te ervaren hoe dit is. Het onderstaande artikel werd door haar geschreven en geplaatst op Kliknieuws Uden, het artikel is hier te vinden: Op jacht naar Reeën in de bossen van Zeeland.
Wij vinden het belangrijk om het verhaal van de jacht goed naar de ‘’buitenwereld’’ te communiceren zodat het ook voor buitenstaanders duidelijk is wat jacht in Nederland inhoud. Dennis ging met Aileen het veld in om een reebok te bemachtigen. Helaas hebben we die avond geen reebok gezien maar wel een reegeit op een zeer korte afstand, natuurlijk super voor Aileen om op een kleine afstand een ree te zien! Het was mooi om te zien hoe het verhaal over de jacht enthousiast door Aileen werd opgepakt. Zie hieronder de column van Aileen die in het Udens weekblad is geschreven. Aileen bedankt voor je tijd en het leuke stuk tekst!
Ik was blij verrast toen Dennis Dekkers mij een mailtje stuurde met de vraag of ik een keer met hem op jacht wilde. En mijn omgeving ook. “Ik heb nog wel plek in de diepvries”, riepen familieleden, vrienden en collega’s. Een datum prikken bleek nog lastig met al die stortbuien van de afgelopen weken. Dagen lang ging ik in mijn ‘camouflage-outfit’ (lees zwarte broek, groen shirt en laarzen in mijn tas) naar de redactie. Helaas werd de jacht een paar keer afgeblazen door het slechte weer, maar op een mooie zonnige vrijdagavond was het dan eindelijk zover.
Dennis neemt mij mee naar een boerderij op de grens van Zeeland en Schaijk. We gaan op zoek naar reeën. “De boer hier verbouwt aardbeien en de reeën smikkelen van de blaadjes. Hij heeft er dus echt last van.”
We zoeken een mooi plaatsje uit in een struikgewas aan de zijkant van het weiland. Dennis heeft twee stoeltjes bij, dus ik heb niks te klagen. Gewapend met verrekijker, afstandsmeter en natuurlijk jachtgeweer, zijn we er helemaal klaar voor! Nu maar wachten.
Volgens Dennis ligt er nog steeds een groot taboe op jagen. “Veel mensen weten helemaal niet wat het inhoudt. Ze denken dat wij op alles schieten wat los en vast zit en dat is absoluut niet het geval. Alle jagers moeten een pittige cursus volgen.” Hij vervolgt: “In dit gebied zitten veel reeën en die veroorzaken overlast voor boeren, maar ook voor automobilisten. De afgelopen maand zijn er al twee reeën voor een auto gesprongen.” Dennis legt uit dat ze geen reegeiten schieten, omdat die vaak jongen dragen in deze tijd van het jaar. “Reebokken kunnen niet goed samenleven in één gebied, omdat ze allemaal de baas willen zijn. Die schieten we dus wel, maar eigenlijk gebeurt dat zelden.” Dennis vertelt dat hij wel eens vijftig keer is gaan jagen zonder iets geschoten te hebben. “Ja, je moet wel geduld hebben”, constateert hij.
Ik vind zijn hobby fascinerend, maar dat geldt niet voor iedereen. “Vooral vrouwen hebben er wel eens moeite mee. Een keer tijdens een avondje stappen heb ik zelfs een klap in mijn gezicht gekregen van een meisje toen ik zei dat ik jager was.” Dennis maakt in het bos ook bijzondere situaties mee. “Ja, ik ben wel eens vreemdgangers tegen gekomen”, grinnikt hij.
Ondertussen zitten we nog steeds doodstil in het struikgewas. Plotseling zie ik in de verte een silhouet. “Ik zie er één”, fluister ik tegen Dennis. Die pakt zijn verrekijker en constateert dat ik gelijk heb. “Dat had je snel gezien!” Helaas is de ree niet van plan om lang rond te hangen op het veld en hij verdwijnt al snel weer de bosjes in.
Na anderhalf uur hebben we nog niet veel gespot. Tot plotseling aan de zijkant van het weiland een ree opduikt. Langzaam huppelt ‘ie het veld op. “Zie je, hij doet precies wat ik je net vertelt heb. Aan de blaadjes knabbelen”, zegt Dennis. In eerste instantie zie ik helemaal geen ree, want ik zit precies achter een dikke boomstam, omringd door struiken. Maar het ree is niet bang en heeft ons niet gezien en komt steeds dichterbij. “Dit is heel bijzonder!”, zegt Dennis. “Meestal komen ze niet zo dichtbij.”
Nooit eerder heb ik een wilde ree zolang van dichtbij kunnen bekijken. Af en toe lijkt het dier wat door te hebben. Dan staat ‘ie stokstijf en kijkt in onze richting. Het is een reegeit, dus er gaat niet geschoten worden. Plotseling begint het dier wild te springen, huppelen en ‘blaffen’. “Nu heeft hij ons gespot en waarschuwt hij de anderen”, legt Dennis uit.
Na het waarschuwingssignaal heeft het weinig zin om nog in de struiken te blijven rondhangen en besluiten we onze biezen te pakken. “Wel fijn dat we een ree gezien hebben, dat gebeurt ook niet altijd”, zegt Dennis. “Nu weet je in ieder geval dat ik hier niet voor niks zit.” Op de vraag of Dennis het niet erg vindt dat hij nu niks geschoten heeft, zegt hij: “Nee hoor, ik vind het telkens nog bijzonder om zo’n dier van dichtbij te zien.” En dat snap ik helemaal!
Dennis heeft ook een jachtwinkel in Odiliapeel waar hij onder andere jachtkleding verkoopt. Voor meer informatie kijk op www.jachtloods.nl.
Mocht je zelf ook geïnteresseerd zijn in jagen, wil je er meer informatie over, of ben je benieuwd naar onze mooiste jachtverhalen? Ook daarvoor kun je gewoon contact met ons opnemen, want jagen is ook voor ons de mooiste tijdsbesteding die er is.